Cap Rihr

Tamri/ Cap Rhir

Vandaag geëindigd op een klif in het mulle zand waar we alleen staan met uitzicht over de oceaan. Een heel mooi uitzicht en de zon is net onder gegaan. We hebben de zaklampen klaargelegd want het wordt hier straks stikdonker zo ver van de bewoonde wereld.  We hebben wat vissers gezien die op deze klif ( 50 meter boven de zee en steil naar beneden, rotsachtig) een paadje afgaan om te vissen en daar ook overnachten. Morgenvroeg brengen ze verse vis mee voor ons hebben ze beloofd.

Van Safi naar Essaouira is een prachtige kustweg met adembenemende landschappen en dun bevolkt. Daar hebben we nog een nacht in het al beschreven baaitje gestaan bij  vissershutjes op een soort van camping met de prachtige vieuw op de Atlantische Oceaan. Het enige wat we niet konden thuisbrengen was het hurktoilet, in het open veld zonder enige afscherming, bij de ingang direct na de slagboom. Dat is wel een heel intiem welkom.

We hadden het even gehad met de drukte en wilden van de stilte van het landschap en de zee ervaren. We hebben gister op een camping net buiten Essaouara gestaan wat wel gezellig was vanwege de aanspraak. Er stond nog een camper met Nederlanders dus wat wetenswaardigheden uitgewisseld. Zij gingen niet zuidelijker, en gingen oostwaarts richting Marrakesh. We zijn ongeveer 5 jaar geleden in Essaouaria geweest en er is zo verschrikkelijk veel bijgebouwd en “verbetert”, verdwenen. Oftewel platgegooid en weer opnieuw gaan bouwen. Het is een super toeristisch stadje geworden en het is er vergeven van de “witneuzen”. Ze worden met busladingen vol aangevoerd en ook als dagtripje vanuit Marrakesh. Het haventje is er nog wel maar de authentieke scheepswerf, waar de houten vissersschepen werden gebouwd, is verdwenen. Heel de kade ligt vol met de visvangst van de dag. Een stank van jewelste, overal liggen ingewanden op het asfalt en losse vissenkoppen. Katten liggen er te slapen met hun hoofd op de vis, dus dat ziet er zo vertrouwd uit dat ze dat al vaker hebben gedaan. Je ziet overal katten lopen, op campings wonen ze en in de stad. Ze springen gewoon je camper in en kijken of er wat te verhapstukken valt. Over het algemeen zien ze er redelijk uit dus ze kunnen goed leven van het afval dat overal aanwezig is. Het is dus niet alleen plastic wat de Marokkanen weggooien. Bij de ferry spraken we trouwens een Duitser (die kwam kletsen vanwege zijn interesse in onze camper, was oud militair en kende het apparaat door en door) getrouwd was met een Franse vrouw en die vertelde ons dat in Frankrijk de sterilisatie en castratie van katten werd betaald door Brigitte Bardot. Ze is een dierenliefhebster en een kennis van hen en heeft een stichting opgericht waar dus o.a. katten worden geholpen.  Even daarna spraken we een aantal “duistere” figuren en vertelden dat we momenteel op slaolie van de Lidl reden oftwel als we reden rook je “une odeur de pommes frites”, ze kwamen niet meer bij van het lachen. Het is echt waar en in het begin toen wij er mee reden keken we bij een stoplicht ook wel eens op om te kijken of er een friettent was vanwege de lucht. Inmiddels weten we dat we het zelf zijn.

Als we in een stadje rondlopen dan trekt Rob elke keer zijn “centurion” sandalen aan. Zien er echt haast prehistorisch uit zoals de sandalen van de centurion in Asterix en Obelisk. Als Obelix de centurion een kaakslag geeft dan zie je de Romein door de lucht vliegen en blijven die sandalen staan. Ze zijn met de hand gemaakt en we hebben ze ooit gekocht op een markt in Nkob (rand van de Sahara, voor 3,50 euro (toevoeging Rob)) jaren geleden. Ze zijn ook verschillend, en van heel dik leer met nieten erin. Bovendien heeft ie garantie erop van een 200.000 km. Dat komt waarschijnlijk omdat de zolen, ja echt, van autobanden zijn gemaakt. Hij noemt ze dan ook trots zijn “pirelli”s”.

Ik weet dat er nogal wat mensen meelezen en we moeten zeggen dat het hartstikke leuk is om reacties te krijgen.