Gorges en Chaos

Verder langs tolvrije N-wegen en uiteindelijk ten zuiden van Mende een prachtige Camping Municipal gevonden in het plaatsje Rouffiac. Daar wilden we allereerst de watertank bijvullen (500 litertjes maar, en geen eigenaar te zien) en effe bijkomen. Helaas ging de camping de volgende dag al dicht en was het de laatste nacht voor deze camping. Elke keer weer merken we dat de Municipal Campings best fijn zijn en alles hebben wat we eventueel nodig zouden hebben, ondanks dat ze summier zijn. Het weer was niet geweldig (veel regen) en daarom besloten we naar de Cevennen te rijden, omdat het daar over het algemeen droger en warmer is.

Op de weg naar Florac zat een jonge knul van een jaar of 25 naast de weg en Rob besloot hem spontaan een lift te geven, omdat hij het vroeger ook fijn vond als hij een lift kreeg. Ik vond het niet zo’n succes, want hij had een gore rugzak, was op blote voeten, hij stonk naar alcohol (om 10.00 uur ’s ochtends al !) en was redelijk stoned. Hij zat naast mij en ik kon dus niet echt zijn lucht ontlopen. Het dakluik en de zijraampjes open scheelde wel wat. Hij zei dat hij in de bosbouw werkte en wilde naar Florac, want daar verbleef hij. Rob vroeg of hij een auto had. Nee zei hij, want hij gebruikte cannabis en had dus geen geld voor een rijbewijs. Oké, tot in Florac een half uurtje was nog wel uit te houden. Hij lachte wel vriendelijk, maar had zo jong al allemaal rotte tandjes in zijn mond, jakkes. Bij Florac was een tourist information en daar wilde we wat folders en kaarten over de omgeving en de Gorges vragen. We hadden weer even geen rekening gehouden met die lekkere lange middagpauze van de Fransen en er werden ons rap wat kaarten in de hand geduwd, het licht ging uit en ze zeiden dat ze over 3 uur weer open waren. Dan maar zelf verder met de info die we in onze oude jaren-80 boekjes hadden, in Frankrijk veranderd er toch niet zoveel. Bovendien noemen ze hier tegenwoordig al die oude meuk van ze “patrimoine”, klinkt goed maar het blijft dezelfde oude rommel. Allereerst via heel kleine slingerweggetjes, waar we de diepte in keken vanuit de truck, naar ”Chaos de Nîmes-Vieux’’. Daar was een uitgezette wandeling van 1,5 uur langs enorm grote rotsblokken. Een soort menhirs waar Obelix de neiging had om mee rond te gaan sjouwen. Mooie wandeling en lunchen op een rotsblok op de top. Terug bij de truck werden we aangesproken door een stel Duitsers van een jaar of 30. Ze wilden van alles weten over de truck. Het waren typische gasten met ongewassen haar, en helaas ook deze club jongelui hadden weer van die vieze bruine tandjes. Dat komt nogal eens voor die bruine tanden, waar komt dat toch vandaan? We worden het meest aangesproken door alternatief publiek, zwervers, rondreizende vreemde vogels, enz. Van daaruit zijn we doorgereden naar de grotten van Dargilan. De volgende dag wilden we mee met een rondleiding mee en daarom hebben we daar in de buurt overnacht op een hele mooie open plek in het bos op een bergtop. Het zijn mooie grotten van 2 verdiepingen en zijn prachtig om te zien. Kolossale zalen met roze stalagmieten en dito -tieten. Het waren allemaal Fransen in de groep en de gids sprak werkelijk geen woord buiten de deur. Dat is ook een bijzonderheid “een Fransman die Engels praat of verstaat”. We hebben dus alle grapjes van de gids gemist. Bij de uitgang hield hij zijn hand op voor een fooi. Daar kon die natuurlijk mooi naar fluiten, moet-ie maar Engels leren, of beter nog Nederlands.

De volgende dag zijn we een stukje terug naar een stadje Meyeris gereden om vandaar door de Gorges de la Jonte te rijden. Werkelijk fantastisch. Halverwege was er een uitkijkpunt en daar zou je de gieren, die daar in weer opnieuw zijn uitgezet in de jaren ’80, kunnen zien. We stopten op de parkeerplaats en daarnaast was een plateau waar je € 6,50 pp moest betalen om naar de gieren te kijken. Nou, dat doen wij als Hollanders natuurlijk niet als je ze ook zo vanaf de parkeerplaats diezelfde gieren kan zien. Vervolgens verder door de Gorges du Tarn. Nog mooier en spectaculairder. De enige hindernis waren de vele ruw in de rotsen uitgehakte tunnels van 3.80, 3.90, 3.50 en 3.60 m hoog. Tja, wij zijn 3.90 hoog. Via deze tunnels is het de enige route door de Gorges du Tarn. Dat wil dus zeggen het dakluik open maken in de cabine. Vervolgens ga ik op de door Commerce (dank John & Gerrie !) bijgeleverde MG-tritt (Machinen Gewehr - trede) staan en kijk ik door het luik naar de hoeken van de camper of we er onder door kunnen. Dus exact in het midden door de tunnel met 1,5 km per uur, en ik naar Rob roepen nog 30 cm naar rechts of nog 20 cm naar links. Yep, weer gehaald. Wel spannend, want anders moeten we kilometers lang achteruit terugrijden, pfff …. gelukt. Halverwege de Gorges op een Camping Municipal in La Malene terecht gekomen. ’s Avonds uit eten in een pizzeria, waar het ineens keihard begon te waaien en het hele terras ineens naar binnen moest en naar een soort grot werd geëvacueerd. Eenieder moest zelf zijn bestek, borden, glazen, servetten, tafelkleed, peper & zout, etc. meenemen. Iedereen zat boven op elkaar, want het was klein daar binnen in die grot. Toen we aan de pizza begonnen zag ik Rob ineens kleiner worden en verdwijnen onder de tafel. Zijn stoel had het begeven, er finaal doorheen gezakt. De bediening blikte of bloosde niet en van de tafel naast hem kreeg hij een “nieuwe stoel” aangeboden. De kapotte stoel werd aan de kant geflikkerd achter een gordijn, waar er nog veel meer lagen met hetzelfde defect ! Blijkbaar een doodnormale zaak dus om je clientèle door de stoelen te laten zakken. Na de kreet “Vive la France” van Rob was alles weer vergeten en vergeven.

De volgende dag hadden we het lumineuze idee opgevat om te gaan kanoën door die prachtige kloof van de Tarn. Jut en Jul waren wel de enige met dit krankzinnige idee, want het regende de hele tijd pijpenstelen. Gelukkig was het wel een mooie 3-uur durende peddeltocht door die kloof. Nat tot op onze onderbroek en klappertandend werden de 60-plussers door een busje opgehaald op het eindpunt en terug vervoerd naar de camping. Daar allebei ruim een half uur onder de warme douche gestaan om weer een beetje op te warmen, ziezo de prijs van de camping was er ook weer uit.