Cap de Creus en de Franse staking

Overdag hebben we in Port Llgat, waar we hebben overnacht op de parkeerplaats, het huis van Salvador Dali bezocht. Het was aan een prachtige baai en we hebben genoten van de rondleiding. Het was wel een vreemde vogel die Dali en dat was terug te vinden in de inrichting van zijn huis.

De laatste nacht hebben we overnacht in Spanje boven op de Cap de Creus bij de vuurtoren. Helemaal verlaten doodstil, heel hoog en je hoort alleen de wind. Er was een vlak stukje in de laatste haarspeldbocht waar we konden staan. Dat vlakke staan is altijd effe  steken en zoeken want de vrachtwagen kun je niet op blokken zetten. Maar anders rollen mijn gehaktballen met jus (albondigas voor de kenners) uit de pan met koken en stroomt ’s-nachts de hele tijd het bloed naar je hoofd of rol je je bed uit. Het uitzicht was fantastisch en dat zag een Amerikaanse reisjournalist ook. Hij stopte in dezelfde bocht en we raakten aan de praat. Hij vroeg of hij foto’s mocht maken met onze auto op de voorgrond en de baai op de achtergrond. Rob heeft de naam van ons reisblog gegeven want hij was geïnteresseerd. Helaas hebben we geen foto’s en filmpjes meer kunnen uploaden want nergens wifi en via eigen internet was het elke keer teveel mb’s. Wel jammer.  Vanuit Cap de Creus zijn we langs de slingerende baai met mooie dorpjes (ook allemaal wit net als in Andalusië) naar Frankrijk gereden. Met onze tank schiet dat niet echt op want het is de hele tijd klimmen en dalen dus het gemiddelde ligt ergens op 40 km per uur. Dan bende nie zomaar thuis. Net voor de grens in Spanje nog 1 keer getankt maar we mochten onze 5 liter flessen niet vullen met brandstof in verband met explosiegevaar enz. Jammer dan niet. Net na Beziers hebben we op een parkeerterrein overnacht en ons laatste douchewater opgemaakt.  Nog 4 dagen rijden en dan weer lekker thuis. De hele dag ge- autobaand en je zou zeggen dat schiet op maar dat was niet zo vanwege de vele hele grote heuvels die we uiteindelijk op het laatst met zo’n 20 km per uur aan het bestijgen waren. Komisch was dat we die dag 1 keer een vrachtauto hebben ingehaald die een betonnen voet van een hoogspanningsmast aan het vervoeren was en maar 10 km per uur kon halen op de autobaan. Die reed op de 1ste baan en wij op de tweede en werden wij weer luid toeterend en lachend ingehaald door een vrachtwagen die harder reed. ‘s- Avonds net boven Clermont Ferrand overnacht op een camperplaats en dan nog hopelijk 3 dagen rijden. Het wordt koud en vochtig in ons huis dus we willen naar huis. Vanochtend vertrokken met goede moed en op de 1ste rotonde gestrand. Er stond een hele file niemand kon meer voor of achteruit. Het bleek dat er werd gedemonstreerd tegen de hoge brandstofprijzen, met name de hoge dieselprijzen. Van de actievoerders begrepen we dat heel Frankrijk lam gelegd was. De rotonde waar we waren was bij een parkeerterrein van de Aldi. We mochten erlangs om de camper op het parkeerterrein te zetten dan hadden we wat meer bewegingsruimte. Tijdens het boodschappen doen bij de Aldi bleek dat de koolzaadolie in de aanbieding was en hebben we om de tijd te doden maar 100 liter ingekocht, die 35 cent per liter goedkoper was dan de dieselprijs  in Frankrijk, waar juist tegen geprotesteerd werd. Aangezien de parkeerplaats bij de rotonde lag en dus bij de circa 50 actievoerders, kregen we steeds bezoek van de actievoerders terwijl wij de koolzaadolie in onze tank aan het gooien waren. Ze vonden het werkelijk geniaal. Hoe later op de dag het werd hoe meer bier en wijn ze hadden gedronken en hoe gezelliger het werd. Er werden foto’s gemaakt van Rob met de olie en er werd ons wijn, bier en kaas aangeboden door de demonstranten. Dus wij ook wat meeschreeuwen: Macron est un gros con. Heel betoog werd er gehouden dat de belasting op de brandstofprijzen omlaag moest. Wij hadden ons bij de situatie neergelegd dat we bij de Aldi zouden overnachten. Deze ervaring kunnen we dan ook weer toevoegen aan de reisapp  park4night; de Aldi overnachting.