Canyon en veel bergen en stenen

Eergisteren in de namiddag aangekomen bij Bait Aljabal Hospitality Inn, in Al-Hamra. Onderweg het fort bezocht van Nizwa en de dadel souk. Jammer dat het allemaal zo strak gerestaureerd is en elke oneffenheid is glad gesmeerd. De dadelsoek, nu een moderne winkel zou niet misstaan in de Kalverstraat. In de Inn werden we vriendelijk ontvangen door een Nepalees die het runde. Prachtig authentieke kamers en heel sfeervol. Bruine stro-lemen muren met nisjes voor je spullen. Toen ik lekker op bed ging zitten kreeg ik direct de opmerking "je zit wel tegen de kamelenstront aan". Dat zijn volgens Rob van die slome beesten met dikke lippen, groene tandjes en vliegen om hun kop. Klinkt wel heel anders als zoals ze zeggen "het schip der woestijn". 

De woestijn daar wil ik eerst wat over kwijt. We zijn niet in de woestijn geweest. Oman is vooral langs de hele kust over een strook van 150 km breed en 1200 km lang stenig, keiig, bergachtig, kloven en groene oases en kilometers strand met ook weer rotsen. Daarnaast ligt de woestijn Rub El Ghali tot aan de grens en verder naar Saoudi. In het woestijnstuk zijn weinig overnachtingsmogelijkheden dus zonder camper niet zo ideaal. Deze zandwoestijn is enorm groot, zeer ontoegankelijk en niet ongevaarlijk.

Gisteren een prachtige tocht gemaakt door Wadi Ghul, zover als het mogelijk was, want uiteindelijk lukte het niet met onze auto met te weinig bodemvrijheid. Daarna naar de Jabel Shams de hoogste berg (3006 m ) gegaan en daar was een canyon die ze hier beschrijven als de Grand Canyon van Oman. We hebben ons met de auto in een uur of 2 omhoog geslingerd, soms een stukje asfalt maar ook veel steenslag wegen. Laatste stukje van de jabel (berg) was afgezet, want dat was militair terrein. Daar staan van die bollen en grote schotels op waarmee ze luisteren wat er allemaal in iran allemaal gebeurt. De kloven en bergen zijn indrukwekkend, daar wordt je heel klein van.

Toen we die avond in de relaxruimte zaten, helaas moesten we het schitterende dakterras verlaten vanwege de muggen, hoorden we beneden een stel nogal luidruchtige Amerikanen. De volgende ochtend aan het ontbijt op het mooie dakterras knoopte ze een praatje met ons aan. Hartstikke aardige lui. Een mens kan zich behoorlijk vergissen en te snel oordelen. Zagen er Amerikaans uit, maar zij kwam uit Zuid-Afrika en hij van Zimbabwe. Woonden al 23 jaar in Oman en daarvoor 10 jaar in Saoudi gewoond en gewerkt. Ze vertellen dat Oman zo'n gastvrij en open land is en fijn om te leven. Veel mensen werken liever in Oman dan in Saoudi, omdat de Omaniers veel prettiger zijn. Het hele land bestaat dan ook uit werknemers met alle nationaliteiten.

Om de meeste huizen, veel nieuw gebouwd, staat een muur van wel 2 meter hoog,helemaal rond het perceel. Dat lijkt erg afgesloten maar ik moet zeggen dat een heg hier ook niet echt opschiet. Geen water, stenigen grond en in de winter nu 30 tot 35 graden en in de zomer wel 50. Als heg zou ik ook weigeren bij zulke omstandigheden. En het ziet er wel uit alsof het ze niet interesseert hoe het er buiten de muur uitziet. Gooi het plastic en vuilnis maar buiten die muur. Overal ligt en hangt vuilnis. Bij een prachtige kloof kijk je naar beneden en de schaarse begroeiing is rijkelijk versierd met plastic zakken en lege plastic flesjes. Zo jammer. En verbazingwekkend lopen alle Omaniers in smetteloos witte jurken tussen al het vuilnis. Vandaag op de snelweg waar je 120 mag reed een Omanier op zijn dooie gemak met jurk en een Onassis zonnebril op ongeveer 60 km/u. Iedereen remde en hij keek onverstoord naar zijn bumper. Op de snelweg was rechts een gele streep en een asfaltbaan  van 70  cm breed voor de rotsen begonnen. Daar stond tot onze verbazing een bord met de tekst "pedestrian subway". Is het nou de bedoeling dat je met gevaar voor eigen leven daar langs de snelweg mag lopen?.

Vandaag zijn we vanwege o.a. de feestelijkheden rondom mijn verjaardag (haha, 65 jaar en geen AOW, dank u politici aan de Hofvijver) naar de kust gereden. Luxe hotel met uitzicht op zee en een zwembad op de 5de verdieping van waaruit je op zee kijkt. Lekker op de  boulevard gaan eten, samen met heeeel veeel Omaniers, toen de zon onderging en hele families samen de eerste maaltijd namen van die dag i.v.m. de Ramadan. Ontspannen sfeertje.

Rob zit op tv naar een man in de sneeuw te kijken op National Geographic Abu Dahbi.  En naar de gelovigen die in mekka rondom de Ka'aba lopen. Daar is alles wel goud wat er blinkt en de rest is allemaal marmer. Als je wilt weten waar al het geld is, dan is het daar, een zee van mensen, allemaal wit (mannen) en zwart (vrouwen) . Wij zijn een keertje in Lourdes geweest, maar dat is kinderwerk vergeleken bij de Mekka-happening.