Uitrollen

We hebben besloten om in het laatste hotel te blijven. Even niet verkassen en van hier uit wat rond te kijken. We blijven ons verbazen over het relaxte rijgedrag van de Omani's en het met de auto uitrollen tot waar je uiteindelijk wil zijn. Je probeert met de auto zo uit te rollen dat je recht voor de deur van een winkel of restaurant uitkomt, het liefst met de bumper tegen de etalageruit aan, zodat je vanuit je auto liefst kunt roepen wat je nodig hebt. Veel eten wordt afgehaald. Als we in een restaurant zijn, zien we zakken vol eten naar de auto's toe verdwijnen. Nu met de ramadan zien we elke avond rond 6 uur 's avonds auto's met mensen naar het strand toe komen. Parkeerplaatsen stromen vol en restaurants staan met klaargemaakt eten buiten klaar om het te verkopen. Dat gaat dan in de plastic zakken in afwachting van het laatste gebed vanaf de minaret, waarna de hele familie gaat eten. Wel gezellig met zijn allen buiten. Pick-ups rijden overal kris kras over het strand tot ze een geschikte uitrolplek vinden. We werden door een Omaanse man verwelkomd in Oman en vroeg ons om met zijn familie te komen eten. Pech we hadden net besteld.

Gisteren zijn we een km of 60 naar het strand naar het westen gereden, want daar was een duiklocatie bij kaap Ras-Huppelepup. Met snorkel, duikbril, zwempak, enz. zagen we een groot bord op het strand staan dat het zelfs verboden was om de zee te benaderen. We krijgen de regels nog niet onder de knie. Het was een mooie plek met rotsen en een klein eilandje voor de kust dat misschien bij eb nog te voet te bereiken zou zijn. Onderweg zagen we een eenzame fietser volgeladen met bagage en we zijn gestopt voor een praatje. Het was een Duitse knul van eind twintig en was sinds augustus onderweg vanuit Duitsland. En het was inderdaad vaak eenzaam zei hij. Alleen kamperen in zijn tentje en niemand om je verhaal te delen. Rob gaf hem nog een advies om de volgende keer een elektrische boorhamer mee te nemen om de tentharingen hier in die rotsgrond te krijgen, waarvan akte. Hij gaat via de Emiraten en Iran weer naar huis fietsen. Hij vond het hier veel te warm om te fietsen en hoopte dat het in Iran wat koeler zou zijn. Hij bedankte ons wel 3 keer dat we gestopt waren voor een praatje, na een selfie namen we afscheid. Nou, succes met je reis jongen !

Vanochtend vroeg op pad want de Grand Mosque Qaboos zou maar tot 11.00 uur open zijn. Nou, het was echt de moeite waard en wat een pracht om te zien. Het was groots opgezet met tuinen rondom en galerijen vol met marmer. De grote lamp in het midden van de moskee was indrukwekkend en de bijgevoegde foto's kunnen dat nauwelijks overbrengen. Aan het einde van het bezichtiging werden we opgewacht om vragen te stellen over de islam. Een zeer vriendelijke jongeman begon van alles uiteen te zetten, maar hij had de pech dat Rob juist deze winter een boek had gelezen over het leven van Mohammed. Dat bracht wel leven in de discussie, waar geen einde aan leek te komen. Pfff, ik ging er maar bij zitten. Rob ging helemaal los en bestreed sommige zaken, omdat die eenvoudigweg niet konden. Vervolgens dacht hij na en kwam dan toch weer met een draai zoals je het ook uit zou kunnen leggen. Afijn na een uur zijn we naar huis gegaan met een Engelse koran en een Duitse versie plus een boekje waarin de  voorspellingen die  Mohammed gedaan heeft worden bewezen. Afijn, het was een prachtige tempel en wij hebben straks wat te lezen in het vliegtuig.

Vanmiddag voor het eerst gezwommen in zee. Kilometers strand en niemand te zien. Heel fijn in zee en het water was gewoon lauw, wat een bijzondere gewaarwording is.

Zojuist gegeten vlakbij het hotel. Zo slecht, zo ongeïnteresseerd bediening, waardeloos gewoon. Krijgen een menukaart waarvan bijna niets te krijgen was en de bediening verstaat geen woord, behalve Hindi. Ons Hindi is nog niet wat het zijn moet. We bestellen beef kebab van de menukaart en wijzen het aan, en 2 cola. Hij kijkt glazig en vertrekt. Komt na 10 minuten weer terug en zegt "no chicken" ? Nogmaals wijzen we dat op de kaart aan en zeggen dat we beef willen. Na nog eens 15 minuten vertrekt er 1 naar de supermarkt ernaast en komt terug met 2 miniblikjes van 125 cc cola. Rob zei ondertussen "als hij toch met kip aankomt, dan vertrek ik gewoon en laat alles staan zonder te betalen". Uiteindelijk na bijna 1 uur wachten kwamen er 3 spiezen kebab rund die niet te eten waren, met brood dat week was en in een of andere Indiase smurrie had gelegen. Ook nog in verhouding duur, uiteindelijk is dat voor ons nog steeds spotgoedkoop, maar toch. De hele zooi aan de katten onder de tafel gevoerd. Zo komt-ie lekker nooit van die zwerfkatten af. Geïrriteerd betaald en terug naar het hotel.